nieuwsbrief maart 2014

Beste broeders en zusters,
Toen ik afgelopen week naar de TV zat te kijken zag ik in de uitzending van “Blauw bloed” hoe koningin Maxima Zuid Afrika en Amerika bezocht. Zij was daar om te controleren hoe het met de mensen ging die geholpen waren met een startcredit. Het was prachtig om te zien wat sommige mensen bereikt hadden met het geld dat voor hen een kapitaaltje is.
Toen moest ik heel erg aan ons adoptiewerk denken. Voor we iemand een maandelijkse bijdrage toekennen wordt er eerst gekeken in hoeverre dit nodig is. Vaak worden wij door een dominee benaderd, dat er een gezin of weduwe is die dringend hulp nodig heeft. Dan gaan wij er naar toe. We kijken en vragen naar de omstandigheden. Er moeten dan formulieren ingevuld worden. En we kijken naar kwitanties of alles klopt dat opgeschreven wordt. Als het blijkt dat financiële hulp inderdaad nodig is gaan wij op zoek naar één of meer sponsors. Waarom één of meer. Sommige gezinnen hebben niet genoeg aan € 25,-; dat is het minimum dat we geven. Als er € 50,- nodig is zoeken we dus twee sponsors voor één gezin. We zijn altijd heel blij als er sponsors zijn die ook € 50,- kunnen geven voor “hun” gezin of weduwe.
Waar wil ik nu naar toe met dit verhaal? Ook wij controleren de gezinnen. Elke twee jaar bezoeken we alle gezinnen en laten we een herhalingscontrole formulier invullen. Is het inkomen veranderd? Zijn de vaste lasten nog hetzelfde. Zijn er kinderen bijgekomen of juist weggegaan, bijv. door huwelijk of op zichzelf gaan wonen. Dit laatste komt trouwens zelden voor daar is meestal geen geld voor. Tevens wordt er gevraagd of er bijzondere dingen nodig zijn. Sommige mensen moeten medicijnen gebruiken b.v. voor hoge bloeddruk, kalktabletten, anderen hebben rollen verband nodig voor open benen enz. Helaas is daar vaak geen geld voor om die te kopen. Dus worden de problemen alleen maar groter. Wij proberen dan te helpen. Als we dan na de reis thuis komen gaan we alles uitrekenen en besluiten nemen. Is de hoogte van de hulp nog nodig; moet het verhoogd of kan de hulp verlaagd worden. Deze beslissingen nemen we met het hele bestuur. Ik ben altijd heel erg blij als ik verband krijg, natuurlijk nog hygiënisch verpakt, dan kan ik weer mensen gelukkig maken. Ook incontinentiemateriaal.
Tevens wordt er beslist of het nog ieder jaar nodig is om een bijdrage te geven voor het stookhout. Om even op het stookhout door te gaan: half april hopen we weer op reis te gaan en hebben nog steeds niet genoeg geld voor het stookhout. Als ik dit wel eens zeg tegen mensen dan krijg ik soms als antwoord: “dus, als ik geld geef, dan gaat dat in vlammen op”, ja dat is zo. Maar geeft het niet een fijn gevoel dat de families in Roemenië net zo’n lekker warm huis hebben als wij in de winter?
Corrie schrijft op het voorblad: Hij, de Here God dus, wil niets liever dan in onze noden voorzien. Maar daar heeft God soms ons bij nodig. Als wij niet offeren kan er niet geholpen worden.

Aan het eind van dit pleidooi wil ik iedereen bedanken die al jaren heel trouw één of meerdere gezinnen financieel helpen. Ook de giften voor de voedselpakketten. U zou eens moeten zien wat dit alles een blijdschap in de gezinnen geeft.

Als u nog in de gelegenheid bent om een gift te geven voor het stookhout dan is het banknummer hiervoor: NL64 INGB 0009 6428 99. Zet u er dan even bij CODE: BN

Voor één gezin is ± € 250,- nodig voor één lading. Er zijn van de 45 adoptiegezinnen 18 gezinnen die dit geld nodig hebben.
In februari heb ik een uitgebreide E-mail gekregen van Babi en Imi uit Kaposvár. Zoals u weet beheren zij daar ons depot. Ongeveer 10 jaar geleden hebben wij, gedeeltelijk, financieel geholpen om Babi te laten studeren voor maatschappelijk werkster. Na haar diplomering kreeg zij een baan als onderdirecteur in een “Blijf van mijn lijf huis”. In dit huis werd van oorsprong op christelijke grondslag gewerkt. De laatste vier jaar kwam daar verandering in. De subsidie werd verminderd en vanuit de regering moesten ze ook niet gelovige medewerkers aannemen. Hierdoor veranderde de fijne sfeer ook. B.v. elke morgen voor ze aan het werk gingen samen bidden mocht niet meer. En zo waren er nog wel meer verdrietige dingen. Kortom Babi ging uitkijken naar ander werk. Vorig jaar werd zij gebeld door de Burgemeester. Hij nodigde haar uit voor een gesprek. De Burgemeester vertelde dat hij iemand zocht die leiding kan en wil geven aan een groep zigeunervrouwen. Aan het einde van de stad woont een hele grote groep zigeuners. Die vrouwen kunnen niets. Zijn nooit naar school geweest en worden heel vaak door hun mannen onderdrukt. De Burgemeester wil dat deze vrouwen meer eigenwaarde krijgen en daardoor ook hun kinderen beter kunnen opvoeden. Toen is het plan geboren om de moeders te gaan leren lezen en schrijven. En in de gespreksgroepen die Babi organiseerde met deze vrouwen kwam er naar voren dat ze ook wel meer wilden leren. B.v. leren naaien en verstellen. Nu zijn er twee onderwijzeressen die les geven in lezen en schrijven. Twee zusters uit de kerk van Babi, coupeuses, willen de vrouwen leren naaien. Maar daar is materiaal voor nodig. In de eerste plaats naaimachines, lappen, garen, ritsluitingen enz.

Toen kwam er nog een probleem naar voren. De meeste vrouwen hebben heel veel kleine kinderen. Die moeten opgevangen worden als de moeders leren. De kerk, waar Imi oudste is, heeft toen besloten om ruimte beschikbaar te stellen. Er is namelijk onder de kerk een heel groot souterrain. Het is een hele lichte ruimte met rondom ramen. Dus heel geschikt. Maar ja, waar laat je de baby’s en kleuters. Dus kreeg ik de vraag of wij kunnen helpen. Er zijn campingbedjes, buggy’s, maxi-cosy’s, en natuurlijk degelijk speelgoed nodig, zoals bijv.

poppenwagentjes en bedjes. Ook knuffels, auto’s groot en klein, houten puzzels en klein babyspeelgoed. Om het kerkgebouw heen is een hele grote lap grond. Deze grond is het eigendom van de kerk. Nu hebben ze een bouwvergunning aangevraagd om daar een kleuterspeelplaats te mogen maken. Er komt dan ook een omheining omheen zodat de kindjes veilig kunnen spelen. Hiervoor hebben ze een gift van de EU gekregen. Gelukkig zijn er broeders in de kerk die dat gaan maken anders was het geld niet toereikend. Dus ook buitenspeelgoed zou fijn zijn. Maar misschien is het handig als we daar giften voor krijgen want dat is in Hongarije ook te koop. Als u ons met het één of ander kunt helpen wilt u dan contact met ons opnemen. Dit zijn spullen die wij persoonlijk meenemen. Die gaan niet met de vrachtwagen mee. Wij zien uit naar uw reactie.

 

**********

Deze week zijn we begonnen met het kopiëren van de kampboekjes 1600 stuks zijn er nodig.

Ook moeten er kleurplaten en werkjes gekopieerd worden. Dat zijn aanvullingen voor het depot in Roemenië. Totaal moeten er 31.300 gekopieerd worden. Dat kost heel veel geld. Papier is duur, zeker papier van 100 en 120 gram. Ook is er gekleurd papier nodig voor sommige werkjes. Tot nu toe ging dat altijd heel goed en hadden we genoeg sponsors hiervoor. Maar het laatste jaar zijn er een paar sponsors, die ons heel trouw verwenden met grote bedragen, overleden. Nu willen wij u vragen: als het kinderwerk dat gedaan wordt in Hongarije, Servië en in Roemenië u aanspreekt zou u ons dan willen sponsoren. Dit werk is zo belangrijk en nodig om de kinderen te vertellen wie de Here Jezus is en wat Hij voor hen wil en kan zijn. Ons banknummer voor het kinderwerk is: NL40 INGB 0005 6990 20.

Alvast hartelijk dank.

Verder heb ik ook een lange E-mail gekregen van Agi: De zondagsschool- en kampleidster die vorig jaar dat vreselijke auto-ongeluk heeft gehad. Zij had toen verschillende nekwervels gebroken. Gelukkig zijn er door het adequate ingrijpen van de specialisten geen verlammingen opgetreden. Wel heeft ze een hele grote metalen plaat in haar rug. En een nek brace van hard kunststof. Daar zit op kinhoogte een steuntje op om haar hoofd niet te laten knikken. Op mijn vraag vorige maand hoe het ging kreeg ik als antwoord: ik heb nog steeds pijn, maar verder gaat het goed hoor. Zij is ook al weer druk bezig met de voorbereiding van de kinderkampen. Elk jaar komen daar tussen de 100 en 120 kinderen per week. Er zijn 3 kampen. Nu komt de vraag: Corry, ik heb dringend schaartjes, lijm, (kleur)potloden, papier, kleine cadeautjes voor de prijsjes en snoepjes nodig. Verder is natuurlijk alles welkom, schrijft ze.

Ook vraagt ze voor de grond waar deze kampen gehouden worden gereedschap. Een spa, schoffel, hark en een schop. Zij moeten zelf deze grote grondoppervlakte onderhouden.

 

*********

Van Anna, die welfarewerkster is in Hongarije, is er ook een vraag. Zij werkt in een verzorgingshuis en moet al het materiaal zelf betalen. Zij krijgt geen vast salaris maar elke maand een kleine financiële gift. Ondanks dit alles doet zij dit werk met heel veel liefde om de mensen bezig te houden en ze niet de hele dag te laten slapen. Anna haar man verdient ook heel weinig dus is er absoluut geen geld om zelf materiaal te kopen. Wij willen haar graag helpen. Zij werkt veel met wol. De meeste vrouwen breien heel graag. Ook borduurzijde en stramien zijn zeer welkom. Daarnaast ook papier en schaartjes. Wij hebben verschillende producten van haar gezien en daar zitten hele mooie dingen bij.

Dus dames als u uw kasten op gaat ruimen denk dan aan deze twee bezige vrouwen.

 

*********

Agi en Anna, twee zussen die altijd belangeloos voor een ander bezig zijn. Zij zijn dochters van dominee András die zo heel erg ziek is. Ik kreeg vorige week een kaart van hem. Hij schrijft: Lieve Corry, ik leef nog maar ik weet en voel dat de Here God mij snel naar HUIS gaat halen. Vergeet mijn lieve vrouw Kati niet in je gebeden.

Het is een wonder dat hij nog leeft. Toen wij afgelopen november bij hem weggingen zag het ernaar uit dat hij de kerst niet meer zou halen. Dat zei hij zelf ook: “Ik ga dit jaar kerstfeest vieren in de hemel”. Maar hij is er nog en misschien zie ik hem nu toch nog één keer in mei.

 

*********

Als laatste wil ik iedereen bedanken die de afgelopen maanden enveloppen vol met DE en AH koffiepunten hebben gestuurd. Voor de DE punten haal ik weer gratis prachtige theekisten.
De AH punten lever ik in als ik hagelslag en pindakaas ga kopen. Deze twee lekkere dingen zijn in Roemenië nergens te koop. Het andere voedsel voor de pakketten kopen we wel in Roemenië en of Hongarije.

*********

Aan het eind van deze nieuwsbrief wil ik nog eens iedereen bedanken die ons werk zo geweldig steunt. Hetzij financieel en of materieel. Ook alle breisters weer bedankt voor het prachtige breiwerk dat we geregeld van u mogen ontvangen. Die warme truien, vesten, dassen, mutsen en nog veel meer zijn goud waard.

 

Ik wens u allen Gods rijke zegen voor de komende tijd.

Met vriendelijke groeten,

Corry Breedveld-Bedet.

 

Maart 2014