nieuwsbrief december

 

Beste Vrienden,

Dit is alweer de laatste kwartaalbrief van dit jaar. Wat is dit jaar voor mij omgevlogen.
En niet alleen voor mij maar ik hoor veel mensen dit zeggen, zelfs mijn kleinkinderen.

Het afgelopen jaar is voor mij met aardig wat problemen geweest. Eerst eind januari 10 dagen in het ziekenhuis. Toen in juni 2 weken in het ziekenhuis en nu zit ik alweer 7 weken in de lappenmand. Dit laatste zal ik later in de brief uitleggen.

Arie en ik zijn op 9 oktober vol goede moed op reis gegaan . We hadden 115 kinderkerstpakketten bij ons. En doordat we nog heel veel extra spullen hadden die mee moesten was de bus van Arie te klein. Dus hebben we een dichte aanhanger gehuurd. We zijn eerst naar een echtpaar geweest dat in Oostenrijk woont op de grens van Hongarije. Daar hebben we gesproken over het werk dat zij doen. Hij werkt en studeert tegelijk voor dominee. In het kader daarvan moet hij ook praktijk doen. Dat doen ze geregeld in een zigeunerdorpje in Hongarije. Daar evangeliseren ze voor en met de kinderen. De kinderen komen samen in een zaal van de kerk. Ze krijgen dan lekker eten en drinken en ze doen spelletjes. Er wordt natuurlijk ook een verhaal uit de bijbel verteld. Meestal met flanelplaten. Dat spreekt deze kinderen erg aan. Ze delen, voor zover voorradig, ook kleding uit. Verder gaat Agi ( dat is de vrouw) borduren met de kinderen. Ik kreeg nu een hele mooie boekenlegger die door een jongen was geborduurd. Agi schrijft dan op de achterkant een Bijbeltekst. Hiervoor heeft zij ons nu gevraagd, als we het hebben, om stevig papier of dun karton en borduurgaren. Ze hebben geen geld om dat zelf te kopen. De zoon van Agi is een jonge dominee en heeft één dorp verder een kerk. Hij komt ook meestal helpen op die kinderdagen. We hebben nu bij hem 6 gitaren en een keyboard gebracht, want ook hij wil de kinderen les gaan geven. Zigeunerkinderen zijn over het algemeen heel muzikaal.

De volgende dag zijn we doorgereden naar Bobby en Imi. Toen we daar aankwamen zijn we gelijk doorgegaan naar het ziekenhuis want oma, die bij hen inwoont, was opgenomen. Zij had in september een ongeluk gehad en haar heup gebroken. Ze is geopereerd. Maar nu waren haar benen zo zwak zodat ze elke keer viel. Ze kreeg nu een infuus met speciale medicijnen . Daar knapte ze aardig van op. Bobby en Imi hebben in september een groot ongeluk gehad met hun bus. Ze hadden hun dochter naar de universiteit in Budapest gebracht en op de terugweg sprong er een heel groot hert voor de auto. Hert dood en de voorkant van de bus helemaal in elkaar. Ze konden er niet meer mee rijden. Zelf hadden ze, dank God, wonder boven wonder lichamelijk helemaal niets. Alleen natuurlijk heel erg geschrokken.

De volgende dag, het was toen vrijdag, zijn we naar Roemenië gereden. Toen we daar aankwamen hebben we eerst de hele bus en aanhanger uitgeladen en zo goed mogelijk alles gesorteerd. ’s Zaterdags zijn we boodschappen wezen halen voor de eerste pakketten. En ’s middags zijn we naar het dorpje Simand gereden. Daar hebben we het gezin Gyori bezocht. De kinderen hun kerstpakketten gegeven en wat waren ze weer blij. Eén jongen kreeg een wekker die allemaal verschillende kleuren gaf. Nou dat was toch speciaal en iedereen moest hem bewonderen. De reden dat we daar zo snel naar toe zijn gegaan was, dat Sandu, de vader,
‘s zondags naar het ziekenhuis moest want maandagmorgen moest hij voor de tweede keer geopereerd worden. Hij heeft keel-, slokdarm en maagkanker en veel uitzaaiingen. Hij zal hierdoor nooit meer kunnen praten en eten gaat voor altijd door een sonde. We hebben dit bezoek dan ook geëindigd met een speciaal gebed voor Sandu en natuurlijk ook voor het gezin. We hebben 200 euro gegeven voor de operatie kosten.

Daarna nog een gezin met 2 kinderen bezocht om de kerstpakketten te brengen.
De oudste zoon is afgelopen zomer getrouwd. Zij is coupeuse en zou graag lappen stof willen hebben. Zij wonen ook in dit huis in één kamer. Nu wonen er 3 gezinnen en 3 kinderen in een huisje met 3 kamers.

Zondag hadden we een rustdag.
En nu komt het verhaal van mijn ziekenhuis opname. In de nacht van zondag op maandag werd ik om 3 uur wakker en moest naar het toilet. In de haast kon ik het lichtknopje niet vinden dus liep ik door, gleed uit over het matje, en viel voorover in de douche. Daar zat een getegelde rand rond de douche en ik gleed met mijn scheenbeen over die harde rand. Mijn huid schaafde eraf. Ik viel ook met mijn voorhoofd tegen de muur. Waardoor ik binnen de kortste keren een bult als een pingpongbal kreeg. Mijn gezicht werd met de minuut blauwer. Ik heb toen Arie, Lajos en Ica wakker gebeld die hebben de ambulance gebeld. Diezelfde morgen zijn er nekfoto’s gemaakt, gelukkig niets gebroken. Toen een CT scan, hierna vertelde de neuroloog dat ik een schedelfractuur had van 8 cm boven mijn ogen. Ze vonden het alleen raar dat ik helemaal geen hoofdpijn had. Daarna heeft de plastisch chirurg mij 2 uur geopereerd aan mijn been. Ik moest plat liggen voor mijn hoofd en mijn been omhoog. Wat een toestand. De 2e dag moest mijn infuus vervangen worden. De zuster zei dat ze geen pleisters had, daar moesten we zelf voor zorgen. De dag erna zei de plastisch chirurg dat ik een gips breas moest hebben onder mijn been en voet. Ik zei oké doe maar, ja mevrouw dan moet iemand gipsverband gaan kopen bij de apotheek. Dus Arie weg pleister en gipsverband gekocht. Toen heb ik mijn verzekering gebeld en die hebben alles geregeld dat ik na een week opgehaald werd met een ambulance uit Amsterdam. Ik mocht niet met een vliegtuig voor het fractuur. Ze hebben mij naar het Lange Land ziekenhuis gebracht in Zoetermeer. Daar hoorde ik dat ik helemaal geen schedelfractuur had. Ik heb totaal wel 7 weken moeten rusten met mijn been. Gelukkig ben ik nu weer aan het opknappen. In Roemenië was Ica de hele week, dag en nacht, bij mij in het ziekenhuis we hadden een 2 persoonskamer. Zij heeft mij verzorgd. Alles moet je zelf mee brengen want waskommen en handdoeken zijn niet in het ziekenhuis. Aan eten had ik geen gebrek. Er zijn in het totaal 47 vrienden op bezoek geweest. En iedereen bracht iets mee. Een pannetje soep of appeltjes, druiven, peren alles uit eigen tuin. Sommigen brachten warm eten maar alles kon ik niet op. Ica heeft toen, in overleg met de hoofdzuster, aan een paar arme mensen, die niets kregen, lopen uitdelen.

Toen ik een week later op zondag naar Holland ging is Lajos maandag met Arie de rondreis gaan maken.

Ze hebben overal de kinderpakketten gebracht. Toen wij in april bij een gezin met 6 kinderen waren vroeg ik aan het jongste meisje wat zij graag in haar kerstpakket wilde hebben. Toen kwam ze, na even nadenken, met een veel te grote skeeler aan. De vader had die een keer gekregen. Ze zou zo graag een paar in haar maat willen hebben. Wij vertelden dat dat veel te duur was maar we zullen wel eens kijken. Ik heb toen wel de schoenmaten opgeschreven van alle kinderen. Bij thuiskomst vertelde ik dat aan Jacco en Jacqueline en die hebben advertenties geplaats op de computer en nu hadden we 3 verhuisdozen vol met skeelers. Dus voor iedereen een paar. Arie vertelde dat de kinderen dolblij waren.

Bij een andere familie kreeg een jongetje een houten treintje. Toen hij dat uitgepakt had keek hij naar de rest van zijn doos niet meer om. Hij was hier zo blij mee.

Bij een ander adoptiegezin, die op vrijdagmiddag altijd kinderclub houden aan huis, hebben we 100 kinderbijbels gebracht. Die krijgen de kinderen als ze kerstfeest vieren. De meeste kinderen komen nooit in de kerk of zondagsschool. Dus is dit een heel mooi cadeau. Verder hebben we hier ook nog speelgoed en kleding afgegeven.

Arie bezocht het gezin van Florin hij vertelde mij dat de kinderen dolgelukkig waren met hun mooie pakketten. Hun dochter Estera één van onze studenten, die voor maatschappelijk werkster studeert, heeft nu een stage- jaar. Ze heeft al gehoord, dat ze na haar eindexamen daar mag komen werken. Wij zijn natuurlijk heel erg blij en dankbaar dat we haar studie hebben kunnen betalen. In september gaat haar broer studeren voor architect. Hij heeft nu elke zaterdag 3 uur voorbereidende lessen voor het toelatingsexamen dat hij in mei moet afleggen. We hopen, met hem, dat hij dat gaat halen.

Nu, op dit moment hebben we nog 3 studenten. Die door ons financieel ondersteund worden. We zijn heel dankbaar, dat we dankzij uw trouwe giften voor het studieproject, deze jonge mensen kunnen helpen en investeren in hun toekomst.

Arie en Lajos hebben Irma bezocht. Zij is weduwe en heeft 2 kinderen. De dochter had dringend een fiets nodig om naar school te gaan in het volgende dorp. Jacco heeft hier weer voor gezorgd. Ze heeft nu een mooie degelijke fiets met brede banden om over de zandpaden te rijden. Arie vertelde dat ze vol verbazing keek toen de fiets uit de bus kwam. Ze was dolblij. Fijn om mensen zo gelukkig te kunnen maken.
We willen het nog eens vertellen dat Jacco samen met zijn vrouw Jacqueline het werk van zijn vader, mijn broer Pieter, voortzetten. Ze doen dit met heel veel enthousiasme. Dank je wel kinderen.

Bij het gezin van Kasza hebben ze een verhuisdoos met glutenvrij eten gebracht. Allemaal spullen die daar niet te koop zijn. Het gaat heel goed met Evodia sinds ze, door onze financiële hulp, glutenvrij kan eten. We hebben nu een sponsor die haar speciaal financieel steunt. Hartelijk dank hiervoor.

Bij het gezin van Domokos Martha. Heeft Arie de dozen met kerstspullen van Pieter gebracht. Martha was hier heel erg blij mee. Want als je weinig geld hebt koop je zeker geen kerstspullen. Dit gezin werd door Pieter altijd extra gesteund. Dit was dus zijn laatste cadeau aan dit gezin.

Na Roemenië is Arie naar Szeged gegaan.
Bij Andras en Kati waren wel wat problemen met de gezondheid. Kati tobt met hoge bloeddruk. Heeft daar medicijnen voor wat ook weer betaald moet worden. Gelukkig hebben wij ze sinds januari in ons adoptieplan op kunnen nemen. Zodat ze wat minder stress hebben om alles te kunnen betalen.

Vorig jaar november hebben we 10 gitaren in een methodistenkerk gebracht in Szolnok. Nu, op 27 oktober, hadden ze een memorie concert georganiseerd ter nagedachtenis aan mijn broer Pieter. Arie is er samen met dominee Andras en zijn vrouw naar toe gegaan. Hij heeft het gelukkig op film opgenomen. Hier ben ik erg blij mee want ik kon er helaas niet bij zijn.

Hierna heeft Arie de lange reis naar Holland alleen terug moeten rijden. Gelukkig is hij zonder problemen thuis gekomen.

We hadden heel veel speelgoed en kinderkleding in de opslag plaatsen. Jacco en Jacqueline krijgen heel veel kinderkleding in Terneuzen, waar zij wonen. Jacqueline kijkt alles na, daarna sorteert zij het en verpakt het netjes in bananendozen. Daarom heeft Arie een afspraak gemaakt met Magda om nog een vrachtwagen te laten komen voor de feestdagen. Die kwam 8 november. Na een paar dagen belde Magda mij op en vertelde dat ze zo blij was met al het speelgoed en de kinderkleding. Er zijn nu 10 vrouwen van de kerk bij haar die gaan 200 pakketjes maken. Zij heeft van een snoepfabriek 10 kilo kerstbonbons en koekjes gekregen.
Zoals u weet heeft Magda een opvanghuis voor weeskinderen die 18 jaar en ouder zijn. Dit huis staat in een straat waar veel Zigeunergezinnen wonen. Magda heeft nu een plan om voor die Zigeunerkinderen, die nooit iets hebben, een kerstfeest te organiseren in het dorpshuis. Zij vertelt daar dan het kerstverhaal met de muppetpoppen in een hele grote poppenkast. Tijdens dat feest wil ze dan die versnaperingen uitdelen. En als ze naar huis gaan krijgen ze allemaal een pakketje mee. Wat zullen de kinderen blij zijn. En zeker Magda zelf. Ik heb een groot respect voor haar wat zij allemaal op haar leeftijd nog doet. En altijd even enthousiast.

NOG EEN LAATSTE MEDEDELING!
Door de extreme hitte deze zomer in Roemenië en Hongarije zijn er heel veel landbouwgewassen verbrand!
Er zijn daar tussen de weilanden geen slootjes zoals bij ons in Nederland. Dus sproeien kunnen de boeren niet.
Alleen maar toekijken hoe hun gewassen staan te verdrogen. Hierdoor zullen de prijzen deze winter weer enorm stijgen. Ook de mensen in de dorpen, die nog een tuintje hebben, hebben hierdoor ook geen wintervoorraad kunnen aanleggen. Wat een ramp!
We bidden dat er deze winter niemand ziek wordt door voedsel en vitamine gebrek.
We zijn daarom heel dankbaar dat zoveel adoptiesponsors extra geld hebben overgemaakt voor hun gezinnen.

Zo aan het einde van het jaar hebben we de balans eens opgemaakt wat we het afgelopen jaar weer hebben kunnen doen. Natuurlijk dankzij uw giften!

KINDERWERK.
We hebben 100 Kinderbijbels kunnen kopen en brengen.
3000 kampwerkboekjes gemaakt.
3500 kleurplaten en werkjes.
115 kinderkerstpakketten.

PROJECTEN.
*Nieuwe ramen en deuren in een huis van een weduwe.
*Een keuken bij een groot gezin.
*Rolluiken bij een hele arme weduwe met een bedlegerige dochter.
*42 adoptiegezinnen maandelijks financieel ondersteund.
*Voor 5 studenten betalen wij de studie.
*15 gezinnen geld voor stookhout gebracht.
*Voor 4 baby’s een complete uitzet gegeven
*Voor één baby een complete babykamer en wagen gegeven.
*Fietsen gebracht.
*Voor 2 mensen de operatie betaald.
*We zijn ook dankbaar voor al het breiwerk dat we gekregen hebben en kunnen uitdelen.
*Er zijn dit jaar 5 vrachtwagens geweest om kleding, speelgoed en andere spullen op te halen.
*Eind september hebben we van een stichting uit Woerden heel veel meubels gekregen die ook met de vrachtwagen meegegaan zijn. We zijn erg dankbaar voor deze mooie gift.
*Als laatste wil ik iedereen bedanken voor de DE punten die wij hebben gekregen. Hierdoor hebben we dit jaar 6 theekisten gratis kunnen halen en uitdelen. Elke kist bevat 120 zakjes thee in verschillende smaken. Wat een cadeau!
Dus, heeft u nog punten, waar u toch niets mee doet, geef ze ons en wij maken er weer moeders blij mee.
Voor één kist hebben we 7310 punten nodig. Ook hele oude punten blijven altijd geldig. DANK U WEL!